Lina Spies Drie laelandse verse vir die nie-ontvangene nooit-geborene
I
Ek kan jou geslag kies
en die kleur van jou oë
sonder smeekbede aan 'n opperwese

Ek kan vir jou 'n naam gee
wat vir my mooi is
sonder kwelling oor 'n ouma se voorkeure

Ek kan vir jou 'n Makkem-bord
bestel uit Friesland
met dié naam daarop geverf

en dit hang teen die muur
van my verbeelding,
Droomkind

Ek hoef my nooit te erger aan 'n snotneusie nie:
die geboortedatum op die mooi blou bord meld
die jaar nul

II
Jy heet Marjolein, my versie:

Ek het altyd dogtertjies verkies;
seuns kan sulke rare dinge doen:
meteens dreigend 'n klip optel
as hulle langs die sypaadjie speel
en jy 'n vriendelike gesprek aanknoop.
Buitendien speel hulle eindeloos albaster
en skiet voëls met 'n rekker.

Ek sal jou die mossies brood laat voer
op die sypaadjie, Marjolein, hier in Holland
waar 'n mossie mus heet
en 'n mus weer muts.
Daarvan sal ek vir jou 'n wiegliedjie kan maak:
In de klimop slapen de mussen.


Ek sluit jou in met 'n refrein, my versie,
en jy weet nie hoe ik om jou loei nie:
Mus, mossie, muts, Marjolein.

III
Vergewe my die lewe wat ek aan jou gee;
my borste swel daar nie van nie
en die swaard was alleen maar deur my hart,
nooit in my skede nie:
   ek het so dwaas liefgehad
   dat ek weggekruip het in
    luister na musiek
     gedigte opsê
     boeke lees

My liggaam soos die Sint Paulus-kerk in Antwerpen
waar hoere en homofiele rondgedwaal het
en met die brand selfloos en seksloos
kosbare kandelare en skilderye
gered het uit die vlamme

Hy kon jou wat ek so begeer het
nie uit my verlos nie
net maar die vers
   wat brand soos 'n kandelaar
    al het die kerk verbrand

Uit: Digby Vergenoeg, Human en Rousseau, Kaapstad. 1971

Over Lina Spies

Lina Spies is op 6 Maart 1939 op Harrismith in die Noordoos Vrystaat gebore waar sy die middelbare skoolloopbaan deurloop. In 1958 begin sy studeer aan die Universiteit van Stellenbosch waar sy in 1963 haar Meestersgraad behaal met 'n skripsie oor Elisabeth Eybers. Vanaf 1968 tot 1970 studeer sy aan die Vrije Universiteit (Amsterdam) in die Nederlandse Taal- en Letterkunde. Haar doktorale skripsie het gehandel oor Nijhoff se sonnettesiklus Voor dag en dauw. In Maart 1982 promoveer sy aan die Universiteit van Pretoria op 'n proefskrif oor D.J. Opperman.
Lina Spies het gedoseer aan die Universiteit van Port Elizabeth, die Universiteit van Stellenbosch en die Universiteit van Pretoria. Vanaf 1987 tot 1999 was zij professor aan die Universiteit van Stellenbosch in die Afrikaanse en Nederlandse Letterkunde.
Uit haar pen het sewe digbundels verskyn: Digby Vergenoeg (1971), Winterhawe (1973), Dagreis (1976), Oorstaanson (1982), Van Sjofar tot sjalom (1987),Hiermaals (1992) en Die skaduwee van die son (1998). Vir Digby Vergenoeg het sy die Eugène Marais-prys van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns en die Ingrid Jonker prys gekry.
Lina Spies op DBNL