Wilma Stockenström (1933- ) se oeuvre is omvangryk. Van haar bundels is Vir die bysiende leser (1971), Spieël met water (1973), Van vergetelheid en van glans (1976). Sy skryf ook prosa en Die kremetartekspidisie (1981) is 'n belangrike bydrae tot die Afrikaanse letterkunde. Haar werk raak 'n groot aantal temas aan en dit is moeilik om opsommend oor 'n kunstenaar soos Stockenström te skryf. Volgens Kannemeyer kry mens die gevoel 'dat sy feitlik die hele kollektiewe onbewuste van Afrika met haar saamdra, nie om die besondere van hierdie bepaalde vasteland of die problematiek van sy mense as primêre boustof aan te bied nie, maar om met behulp van die hele beeldwêreld, die folklore en die teleskopering van verskillende periodes uit die geskiedenis van die kontinent iets sinvols omtrent die mens in die algemeen en sy plek in die heelal te sê.'