Tussen elke reghoek grond
lê strepe gragte blink
en lynig in die son.
Spontaan roep ek die Kalahari op
waar droogtes duinig knaag
aan sonwit bene,
waar winde die milieu oornag verskuif.
Geen duine tussen meule
van die platland,
geen heuwels steur
die watervertes in my sig.
Een berg vir honderd gragte,
een berg vir landsprofiel,
een vir my siel in Nederland.
© 2000
Marius Titus / De Gekooide Roos