Ko van de Ree Orfisch
Inhoudsopgave
Ik zou moeten vragen om vergeving
aan die kleine chinees in mij
het gat is te groot voor hem
Mijn boeken spreken metaforentaal
Hindemithse bossen en watervallen
organisch substraat van Leo Vroman
niemand kent nog de taal der dieren
Cernunnos, vroeger, lang geleden
Salvador doet in materialen
net als Klee, maar ik ben op zoek
hoe stilte schreeuwen kan
als de walrusstier op de Galapagos
midden in de kudde op het land
Chinese Orfeus met dat teken
in gillend zwart op witte zijde
val niet in de kuil van de keizer
Ik roep naar Edvard Munch
of hij nog eens zo wil schreeuwen

© 2000 Ko van de Ree / De Gekooide Roos

Over Ko van de Ree

Ko van de Ree (Nice, 1934 - Eindhoven 2010) keerde in 1945 met zijn ouders terug naar Nederland. Promoveerde te Leiden in de natuurkunde en werkte van 1967 tot 1995 als Wetenschappelijk Hoofdmedewerker aan de Technische Hogeschool Eindhoven.
Publiceerde in eigen beheer poëzie, korte verhalen en essays. Aanvankelijk in de jaren vijftig drie Franse bundels, daarna in het Nederlands. In 1998 Verzamelde Gedichten. Vanaf 1993 jaarlijks een roman:
  • 1993 Vincent, een herhaling
  • 1994 De drie doden en de drie levenden
  • 1995 Een engel is een meeuw
  • 1996 Alles Is Dood Simpel
  • 1997 De koning van Orchomenos
  • 1998 Schrijfsels over de stad
  • 1999 HAIN
Ko van de Ree overleed op 13 november 2010.
Naast schrijver en wetenschapper was Ko van de Ree beeldend kunstenaar. Zijn werk leeft voort op de webstek van De Stichting Ko van de Ree
Begin