Ko van de Ree van de zestig delen bestek
vind ik terug
dat ene waarvan de hoeken zijn afgerond
ik leef in een aquarium
van slijtage
tussen de randen doet het pijn
toch is de dood geen cirkel
maar het gemis
waar een harde omtrek had moeten zijn
soms willen ze me vertellen
dat ik anders
zal terugkomen in een nieuw glazen huis
maar het is de angst
vork en lepel
van de wrakke cassette ook nog te verliezen
daarom wil ik blijven
en architect zijn
van kwetsbare fragmenten in mijn eindigheid
© 2000 Ko van de Ree / De Gekooide Roos
Over Ko van de Ree
Ko van de Ree (Nice, 1934 - Eindhoven 2010) keerde in 1945 met zijn ouders terug naar
Nederland. Promoveerde te Leiden in de natuurkunde en werkte van 1967 tot
1995 als Wetenschappelijk Hoofdmedewerker aan de Technische Hogeschool
Eindhoven.
Publiceerde in eigen beheer poëzie, korte verhalen en essays.
Aanvankelijk in de jaren vijftig drie Franse bundels, daarna in het
Nederlands. In 1998 Verzamelde Gedichten. Vanaf 1993 jaarlijks een
roman:
- 1993 Vincent, een herhaling
- 1994 De drie doden en de drie levenden
- 1995 Een engel is een meeuw
- 1996 Alles Is Dood Simpel
- 1997 De koning van Orchomenos
- 1998 Schrijfsels over de stad
- 1999 HAIN
Ko van de Ree overleed op 13 november 2010.
Naast schrijver en wetenschapper was Ko van de Ree beeldend kunstenaar. Zijn werk
leeft voort op de webstek van De Stichting Ko van de Ree