‘En laat de veroordeelde duidelijk spreken.’
Hij legt zijn papieren weg.
‘Wij moeten zijn gedachten kunnen lezen.’
Hij staat op en loopt door de zaal van marmer
waar het ochtend werd en avond werd.
Hij verliest ruimte.
Ik wil maar niet verdwijnen.
‘Loopt de band? Op andere dagen
ben ik een zeer eenvoudig man.
Jij bent geduldig, jij weet waarvan ik praat.’
Waarna wij bevriezen als in een vreemd begin.
Hoogtevrees is weer helemaal in de mode.
Tijd voor de volgende minuut.
© 2000
Alfred Schaffer / De Gekooide Roos
Over Alfred Schaffer
Alfred Schaffer (Leidschendam, 1973) woont sinds 1996 in Zuid-Afrika. Hij is verbonden aan de Universiteit van Kaapstad en werkt aan een PhD bij de vakgroep Afrikaans & Nederlands.
Hij publiceerde onder andere in Vrijstaat Austerlitz, Bunker Hill, Tortuca, De Opkamer, LitNet, De Gekooide Roos en de bloemlezing Sprong naar de sterren. De laatste generatie dichters van de twintigste eeuw (Kwadraat).
In november van dit jaar neemt hij deel aan het Crossing Border Festival in Amsterdam.
Zie ook het eerdere werk van Alfred Schaffer in
dit tijdschrift
.
De informatie hierboven is, in 2022, summier en achterhaald.
De archivaris voegt derhalve toe: intussen is Alfred Schaffer een even gevestigde — als gevierde dichter. Voor zijn werk ontving hij in 2021 de P.C. Hooft-prijs.
Meer biografische informatie is te vinden op
de webstek van de Koninklijke Bibliotheek.
Meer werk van zijn hand kan op vele Internetplaatsen worden gevonden, waaronder die van
DBNL