De dood trekt karrepaarden door de wei en lacht
het is een hete middag in mei,
drie vrouwen lopen gearmd
ongesluierd
en huilen.
Hun voeten in oude pumps.
De bloedbel klinkt
nee, geen ijs vandaag
we zitten net aan de yoghurt
geen hoorntjes, die klef worden
als het ijs smelt, als het smelt
in de mond.
Vlees en bloed.
De dood trekt karrepaarden door de wei en lacht.
De slager doet voor de laatste keer zijn schort af.
© 2000
Machteld Teekens / De Gekooide Roos
Over Machteld Teekens
Machteld Teekens schrijft sinds 5 jaar regelmatig poezie, en heeft een bundel met de titel Schemergebieden in eigen beheer uitgegeven.
In de tijdschriften Signaal, in Liter en in het boekje
Mijn God dat uitkwam in de boekenweek in 1997 zijn gedichten
van haar verschenen. Ook is haar werk opgenomen in het boek M.A.W. van
het Centrum Beeldende Kunst in Rotterdam.
Machteld Teekens is van beroep beeldend kunstenaar en combineert poezie en beeld in de objecten die zij
maakt. Zij exposeert haar werk regelmatig op verschillende plekken.
Op haar
website kan men iets van haar beeldend werk vinden.