Redactie De Gekooide Roos Over lemmingen (augustus 2000)
Een kort redactioneel, zo vlak voor het aansluiten bij de vakantie-uittocht. Eindelijk lemming! Over
lemmingen
gesproken: het is een fabeltje dat die achter elkaar de zee in zouden lopen. Het hele verhaal is gebaseerd op een hardnekkig verzinsel. Gelukkig kan het de lemming weinig schelen dat hij symbool is geworden van de kudde tot in den dood. Ik herformuleer daarom: Eindelijk mens! Want als men ergens tot in den dood achter elkaar aan hobbelende wezens wil ontmoeten, hoeft men niet verder dan de eigen straat, het eigen dorp, het eigen land te gaan.
In dit nummer van De Gekooide Roos zult u voor het eerst een ’zachtjes veranderend gedicht’ van de hand van Tonnus Oosterhof aantreffen1 . U heeft vooralsnog wel een wat moderner bladerprogramma van het vermaledijde Microsoft nodig om het in volle glorie tot u te kunnen nemen. Daarnaast werk van evenzeer hoge kwaliteit. We vinden het zelf een aanrader eigenlijk, dit zesde nummer.
Renzo Kooi
1 De archivaris moet helaas melden dat dit gedicht verloren is gegaan
De bewegende gedichten van Dhr Oosterhoff bestaan echter nog in volle glorie op zijn
eigen webstek
© 2000 Redactie De Gekooide Roos / De Gekooide Roos