Herbert Mouwen Het Lissabon van Camoës
Ik beweeg me door de woordenregen
van een heldendicht over ontdekkingsreizen,
schuil onder een scherm van afhangende
bougainville, luister naar de Rio Tejo,
zie in mijn verbeelding een oude vrouw
met bloemen die in haar handen groeien
In haar schoot rust een wilde zee, in haar
ogen varen boten uit overzeese landen
nog immer af en aan - Ik mag haar strelen,
lees ik - De huid van deze havenstad drinkt
mijn zweet, de stem van de benedenstad
en het lied van de rivier resoneren vreemd
in mijn lichaam, de geuren van in het zwart
geklede weduwen slaan dood op de stenen,
nauwe straten ademen met moeite mijn
schokken der herkenning, op blote voeten
ga ik door de verstikkende stegen, ik ontwijk
de bedelaars zonder moeite, de losse stenen
op de grond die ik steels met zachte hand
verwijder, voelen nochtans scherp aan
© 2001 Herbert Mouwen / De Gekooide Roos
Over Herbert Mouwen
Herbert Mouwen (Breda, 1952) publiceerde in 1991 de dichtbundel De zon is kapot bij
Opwenteling, Eindhoven. De afgelopen dertig jaar verschenen er gedichten en verhalen in de
tijdschriften Naar Morgen, Lijn, Kruispunt, Dimensie, Meander en Brabant Literair en
op de CD Niet om je in verlegenheid te brengen. Als tekstschrijver werkte hij mee aan het
project Beeld/Verhaal, een dubbel avontuur (CVA, Tilburg 1999)
In september 2000 won hij de Johan Diepstraten Prijs van dagblad BN/De
Stem voor zijn verhalenbundel Het verleden lijkt een ver land.
In het dagelijks leven was hij docent Nederlands en dramatische vorming aan de
PABO in Breda. Ook was hij recensent amateurtoneel bij dagblad BN/De Stem, redacteur bij literaire
organisatie en uitgeverij Opwenteling in Eindhoven en actief als studententoneelregisseur.