Hier wonen de walvissen
maar ze wonen diep, diep daar waar het groen
nog zwarter is dan toen mama tegen
een deur gelopen was en haar oog
helemaal niet blauw was, weet je nog?
maar hier,
hier wonen de walvissen.
IJsberen niet, en ook geen pinguins,
want die wonen op de schotsen
waar het koud, heel koud is, en alles wit is
als kokosnotenstranden, maar zie je die fontein,
die hele hoge palm van schuim,
misschien is dat wel een walvis,
net onder het water.
In het huis van de walvissen
zijn geen deuren om tegenaan te lopen,
en er zijn veel, heel veel verdiepingen
maar de walvissen kunnen vliegen,
als zeppelins door het water,
dus de walvissen
breken nooit hun nek
als ze van de trap vallen.
© 2002
Brak / De Gekooide Roos
Over Brak
Brak is een humanoïde uit het jaar 1978 die veel te weinig buiten komt omdat hij in de waan verkeert met belangrijke zaken bezig te zijn. Vanuit zijn hoofdkwartier in Den Haag verdient hij zijn dagelijkse sigaretten en huismerkcola als commercieel tekstschrijver en allround creatief huurling. Brak was reeds radiomaker, ontwerper, journalist, cineast en gitarist in vele nooit opgerichte rockbands. Tot overmaat van ramp is hij ook nog eens onweerstaanbaar aantrekkelijk.
In maart van het nu al gedenkwaardige jaar 2002 debuteerde hij als dichter in een scheurkalender op het toilet van de Rotterdamse lounge off-Corso. Verder publiceerde hij in Krakatau, Meander en op diverse online podia. Melancholie vindt hij het belangrijkste wat er is, en z'n gedichten barsten er dan ook van, op een aantal na. Voor meer informatie kunt u Brak interviewen.