Jyrki Kiiskinen I
Inhoudsopgave
hoefde niet te sterven,
moest hier blijven
en me teveel herinneren,
me het besneeuwde pad herinneren
het licht op de bladeren en de modder,
moest het voorbijrazende
rode spoor zien
op een zuil
en een bericht inspreken.
uit: kun elän - maisema särkyneen tuulilasin takana (wanneer ik leef - het landschap achter een gebroken voorruit, 1999)
Uit het Fins vertaald door Adriaan van der Hoeven

© 2003 Jyrki Kiiskinen / De Gekooide Roos

Over Jyrki Kiiskinen

Jyrki Kiiskinen (1963) heeft de Finse poëzie een stimulans gegeven door het oude tijdschrift Nuori Voima (Jonge Kracht) nieuw leven in te blazen en om te vormen tot een podium voor jonge auteurs. Hetzelfde doel had de oprichting in samenwerking met de uitgever WSOY van de Elävien Runoilijoiden Klubi (Club van Levende Dichters). De poëzie-avonden van die levende dichters werden een ongekend succes. Kiiskinen heeft poëzie en proza gepubliceerd. Zijn eerste roman, Suomies (De moerasman, maar ook een woordspeling op Suomi=Finland en mies=man) werd in 1994 gekandideerd voor de Finlandiaprijs en bekroond met de Kalevi Jänttiprijs.
Meer over Jyrki Kiiskinen.
De vertaler, Adriaan van der Hoeven, was universitair docent bij de intussen helaas niet meer bestaande afdeling Finoegristiek van de Rijksuniversiteit Groningen. Hij heeft over Finse cultuur en literatuur gepubliceerd en verscheidene vertalingen, waaronder een bloemlezing Finse poëzie, op zijn naam staan. Publiceerde onder meer in Bzzlletin, NCR-Handelsblad, de Volkskrant, De Gids, de Tweede Ronde en Deus ex Machina.
Begin