Herbert Mouwen Wandeling na de begrafenis
De dagen gaan tellen, een straffe wind
strooit bij vlagen bladeren in het rond,
flakkerend zonlicht wringt zich door
het lindelommer, danst lichtvoetig op
de stoep, een vogel van het middaguur
barst uit in klinkende gezangen, kijkt
hemels en hoger, de late postbode zingt
een liedje met een loepzuivere tekst —
Mijn ogen prangen: de tuinkabouter
bladdert af, de voortuin van mijn jeugd
is een naamloze laan zonder verlangen
In het herenhuis waar mijn moeder
woonde is het aardedonker — Is de erker
het facetoog van de voorgevel of het
vergrootglas waardoor een oude vrouw
naar buiten kon loeren — Ik zie mezelf
in de ramen, de bomen zijn zo hoog dat
ik ze niet meer zie wanneer ik door de
lindelaan loop, mijn kalende hoofd was
het brandpunt van haar herinneringen
© 2003 Herbert Mouwen / De Gekooide Roos
Over Herbert Mouwen
Herbert Mouwen (Breda, 1952) publiceerde in 1991 de dichtbundel De zon is kapot bij
Opwenteling, Eindhoven. De afgelopen dertig jaar verschenen er gedichten en verhalen in de
tijdschriften Naar Morgen, Lijn, Kruispunt, Dimensie, Meander en Brabant Literair en
op de CD Niet om je in verlegenheid te brengen. Als tekstschrijver werkte hij mee aan het
project Beeld/Verhaal, een dubbel avontuur (CVA, Tilburg 1999)
In september 2000 won hij de Johan Diepstraten Prijs van dagblad BN/De
Stem voor zijn verhalenbundel Het verleden lijkt een ver land.
In het dagelijks leven was hij docent Nederlands en dramatische vorming aan de
PABO in Breda. Ook was hij recensent amateurtoneel bij dagblad BN/De Stem, redacteur bij literaire
organisatie en uitgeverij Opwenteling in Eindhoven en actief als studententoneelregisseur.