Licht is dichtgeknoopt in een neteldoek
mijn bril waar is mijn bril ligt op de schoorsteen
naast de werken verzameld en prijsgegeven
naast de foto van de vrouw verlaten
en mijn kinderen ik versta hun roepen niet meer
en mijn pen mijn vingers de verveloze schutting van mijn hart
heb ik de hemel ooit bezeten de aarde ooit herkend
het laatste wapen droom geslagen uit mijn hand
sta ik ontredderd in de sprakeloze duisternis
laat nu de dood maar komen
langs de versleten treden van mijn verzen
© 2004
Remco Campert / De Gekooide Roos