Johanna Geels Heimzucht
Toen ik nog in een kast woonde.
Om precies te zijn in mevrouw haar
klerenkast. De vlakke hakken onder
haar schoenen streelde. De hooggesloten
jurk tussen vingers nam en wist dat ik
daar ooit overheen zou gaan.
In alles zou zwieren en zwaaien, mij
uit zou storten tot ik lazeren zou.
Was ik het mooiste meisje van alle
kasten ter wereld. Getooid met muffe
sjaaltjes die van hangers dropen terwijl
de ogen door het sleutelgat loerden.
Wantrouwig en gehaast om niets te willen
weten van wat niet verklaard kon worden
in afgemeten verzen, knepen stemmen uit
hoge boorden over god en zijn genade.
Maar ik hield van god. En zijn genade voelde ik
door de stoffen heen als mijn blote benen rilden
van de zachte zijden zondagskousen die in mijn
fantasie altijd roken naar eeltige handen en zware shag.
© 2005 Johanna Geels / De Gekooide Roos
Over Johanna Geels
Johanna Geels, 37 jaar, schrijft poëzie en proza. Publicaties op internet:
Meander, Opspraak, Schrijverspodium, Verlaine, Muzenkoeriertje, en op
papier drie maal in het Gelderse driemaandelijks tijdschrift Poeziepuntgl, met
proza in een verzamelbundel van uitgeverij Kok en in div kleine literaire
tijdschriften.
Johanna Geels’ weblog
Johanna Geels schreef ook op Schrijf.Net