Anne Büdgen Slak
hier trapte ik een slak kapot
op deze tegel bij de boom
liep ik wat snel
of kroop hij sloom?
eerst kraakte het
gaf tegendruk
hij wou niet stuk
toen knapte het als elastiek
wat een geweldig mechaniek
het gaf een vreemde mengeling
van schaamte en geluk

Over Anne Büdgen

‘Ik schrijf graag over dingen die je kunt vastpakken, zoals een tomaat, maar ook over dat wat zich niet wil laten zeggen en uit je handen glibbert als je denkt dat je het hebt.’
Met zintuiglijke en ogenschijnlijk heldere poëzie trekt Anne Büdgen de lezer haar wereld in, om deze vervolgens onmiddellijk te laten verdwalen.
Hoewel het zomer is, er liefde is, en het leven zich blozend openbaart op de straathoek van elke strofe, is er toch iets heel erg mis. Er doen zich vreemde verschuivingen voor, de personages bevinden zich in een voortdurend van kleur verschietende werkelijkheid.
Of het nu in Brussel of Lucca is, in de stilste stad of gewoon in de keuken, steeds ligt verontrusting op de loer.
Anne Büdgen (1979) schrijft gedichten sinds ze een pen kan vasthouden. Momenteel studeert ze aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht als vierdejaars dramaschrijver. Behalve poëzie schrijft ze teksten voor toneel en cabaret. Ze publiceerde in literaire tijdschriften als Krakatau en De Brakke Hond, en draagt geregeld voor op festivals.
De hier gepubliceerde gedichten komen uit de bundel: ze hapte van een tomaat
Zie ook het
vraaggesprek
dat Marc Boelens had met Anne Büdgen.