De merel die het ziet, door het boven-
licht, is de merel intussen, die we onder
tafel houden. en is houden hebben?
Zien wij vandaag dezelfde, deze uit-
geknipte, van de afgesproken wereld
afgewende, wel wetend van meer
dan mogelijke merel? Zie je hem vallen
in je achterhoofd, merel die je
voortaan zelf wakker moet fluiten.
Pot verkeken! kraait de spreeuw, glanst
verlatener groen en geel, en nog is er
de merel die ik zag, niet minder merel om.
© 1999
Eric Ruygers / De Gekooide Roos