Job Degenaar De dichter en de dood
De zomer wilde maar niet wijken,
onrustig cirkelden kraaien
boven hun dichtbevolkte bomen
en over de grachten hing een blauw
dat zich met het dimlicht
van terrassen mengde
Vanonder een brug kwam hij gevaren,
steunend op z’n stuurwiel,
met wat verzen als bagage, om
aan het leven terug te geven
eer hij in het niets verdween
De deining die hij maakte
verstoorde de stilval even
van een spoor van bladeren
© 2000 Job Degenaar / De Gekooide Roos
Over Job Degenaar
Job Degenaar (Dubbeldam, 1952)
Recente bundels:
- De helderheid van morgens (1992)
- Van de arena en het lastdier (1995)
- Dus dit is zomer (1998)
alle verschenen bij uitgeverij Thomas Rap.
In 1991 verscheen in Polen een bloemlezing van zijn poezie, Linia przyplywu (Vloedlijn), bij de University of Wroclaw Press. Publiceerde geregeld in
De Tweede Ronde.
Heeft een wekelijkse column over poëzie in de krant Zuid-Friesland, schrijft korte verhalen en werkt aan een novelle. Was docent Nederlands in het volwassenenonderwijs.
Meer over/van Job Degenaar op zijn webstek