zwem ik tussen de regels
verwond ik me aan de woorden die verkeerd gevallen zijn
verteert mij elke zin die niet uitgesproken is
speur ik in de wakken naar de blauwe vlekken
waarmee ik de donkere vensters schoon kan vegen
tast ik telkens mis
is het laatste al gezegd of moet ik wachten
totdat ik zelf de woorden vind die hij zo lang voor mij bewaarde
mijn vader sterft
© 2000
Rik Meeldijk / De Gekooide Roos